Η Ρωπογραφια
.
Η Ρωπογραφια, προέρχεται από την λέξη ρωπος πού σημαίνει αντικείμενο μικρής αξίας. Ο καλλιτέχνης δίνει σημασία στην ζωγραφική καί όχι στο θέμα προάγγελος πολλών κινημάτων στην σημερινή τέχνη. Το καλό καί ωραίο ανακαλύπτεται ακόμα και στα πιο φτωχικά πράγματα καί τό προβάλει η ζωγραφική τέχνη. Ακόμα και οι σκηνές από την καθημερινή ζωή μπαίνουν στο όρο της ρωπογραφιας ως ότι δεν έχουν κάποιο σημαντικό θέμα. Ο τρόπος που ζωγραφίζονται έχει διαφορά
Παλιά ήταν αποκλειστικά ρεαλιστικός, περισσότερο εικονογραφικός θα έλεγα. Αφού γίνεται περιγραφή τής κινούμενη εικόνας και όχι απόδοση τής οπτικής αντίληψης πού έχουμε κατά την κίνηση.
Δεν θα έλεγα φωτογραφικής απεικόνισης γιατί αυτή παρουσιάζει μια χρονική στιγμή. Ενώ ο καλλιτέχνης της ζωγραφικής τέχνης οργανώνει το έργο του σε μια ακολουθία στιγμών, πού δεν περιλαμβάνει τα τυχαία εσταντανε της φωτογραφίας. Από την άλλη μεριά μια σύγχρονη απεικόνιση της ρωπογραφιας σε μεγάλη αφαίρεση φτάνει στην διακόσμηση.
Στο πρόβλημα τής κίνησης ο καλός ζωγράφος εφευρίσκει τρόπους για την απόδοση της πού μπορεί να τους χρησιμοποιήσει αν είναι επιτυχείς ακόμα καί στα αντικείμενα που δεν κινούνται ως προς τον χώρο, αλλά κινείται εκείνος μπροστά τους ως παρατηρητής, γιατί η ζωγραφική έχει αυτή την δυνατότητα να μην απεικονίζει την στιγμή, όπως η φωτογραφία, αλλά τις στιγμές μέσα σε ένα χρονικό διάστημα.
Ρωπογραφιες συναντάμε καί στην τέχνη της αρχαίας Αιγύπτου και τής Ελλάδας. Γνωστός από τον Πλίνιο ήταν καί ο ρωπογραφος Πειραϊκός 4ος αιώνας που τον ονόμαζαν καί ρυπαρογραφο αλλά καί ο Ζεύξης 5ος - 4ος αιώνας πΧ. Σε αντίθεση με άλλους μεγαλογραφους πού τα θέματα τους ήταν θρησκευτικά ηρωικά κτλ.
.